Το να είσαι
ιδεολόγος δεν είναι κακό. Ίσως δε, να
είναι και ιδεατό, το να ζεις και να
κινείσαι με βάση την ιδεολογία σου.
Είναι κακό όμως, το να ζεις στο δικό σου
κόσμο. Και είναι ακόμα χειρότερο κακό,
το να ζεις έτσι, όταν επηρεάζεις ή μάλλον
καθορίζεις, το μέλλον μιας ολόκληρης
χώρας. Αυτή η κυβέρνηση, αντί να είναι
η πρώτη μιας νέας εποχής, αποδείχθηκε
η τελευταία της προηγούμενης και μάλιστα
η καταστροφικότερη όλων.
Ερασιτεχνικοί,
εμμονικοί και ανόητοι χειρισμοί σχεδόν
σε κάθε επίπεδο κορυφώθηκαν σε ένα
διχαστικό άνευ ουσίας δημοψήφισμα, που
εκτός από το ότι έβαλε το λαό μεταξύ
Σκύλας και Χάρυβδης, κατάφερε να βάλει
το χειρότερο είδος Ελληναρά στην ίδια
γραμμή με τον μπαχαλάκη αναρχικό.
Αριστεροφασίστες μπουκάρουν σε
δικηγορικούς συλλόγους προσπαθώντας
να τους εμποδίσουν να κάνουν το αυτονόητο,
“δημοκρατικοί” πολίτες βάζουν στη
διαπασών προπαγανδιστικά κείμενα του
ΟΧΙ στην κεντρική πλατεία της Λάρισας
την ώρα που είναι σε εξέλιξη συγκέντρωση
υπέρ του ΝΑΙ ελπίζοντας σε πρόκληση
ταραχών, ο Φίλης κοιτάει με απύθμενο
μίσος όποιον του αντιμιλάει και η
Κωνσταντοπούλου αποκαλεί σαλτιμπάγκους
τους υποστηρικτές του ΝΑΙ.
Ένας λαός που
τον Ιανουάριο αποφάσισε να ελπίσει
χωρίς να σκεφτεί, καλείται τώρα να
ψηφίσει χωρίς να μπορεί να ελπίσει.
Γιατί έτσι τα κατάφεραν οι κυβερνώντες,
όσοι από εμάς λένε ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ να αναγκαστούν να πούνε ΝΑΙ
σε ένα άθλιο κείμενο που εκτός από το
ότι είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο, στέλνει
την επόμενη μέρα τη χώρα μου να
διαπραγματευθεί με πολύ λιγότερα
ερείσματα μια πολύ χειρότερη συμφωνία.
Ας μη γελιόμαστε. Η ζωή μας, που πριν
χωρίζονταν σε προ και μετά Καστελόριζου
εποχή, τώρα θα διαιρείται σε προ και
μετά διαγγέλματος Τσίπρα.
Τίποτα δεν
είναι πια το ίδιο και κανείς δε βεβαιώνει
πως αν το ΝΑΙ κερδίσει δε θα υποστούμε
κούρεμα καταθέσεων, δε θα υπάρξει μια
ακόμα πιο άθλια συμφωνία. Αυτό που
εγγυώνται και που γνωρίζουν όσοι απλώς
μπορούν να δουν, είναι ότι αυτή η χώρα
δεν έχει καμιά ελπίδα επιβίωσης μετά
από ένα ΟΧΙ. Το μόνο που έχει να κάνει
κανείς είναι να κοιτάξει που βρισκόμαστε
στο χάρτη, τι γίνεται γύρω μας, από τους
Τζιχαντιστές του Νότου, τους νεοοθωμανούς
της Ανατολής και τους ρεβανσιστές
τριτοκοσμικούς βαλκάνιους στα βόρεια,
για να καταλάβει πως το ΟΧΙ είναι έγκλημα
όχι μόνο απέναντι στους εαυτούς μας,
αλλά κυρίως απέναντι στα παιδιά μας.
Νομίζοντας πως
έχουν να κάνουν με τα αμφιθέατρα των
υπό μόνιμη κατάληψη ελληνικών
πανεπιστημίων, πήγαν να το παίξουν
μάγκες χορεύοντας τσιγκολλελέτα με
κόκκινες ρίγες στο γιακά, ενώ απέναντί
τους είχαν καρχαρίες. Και τώρα που
εκείνοι χαμογέλασαν δείχνοντας τα
δόντια τους, κάνουν τη μία ανοησία πίσω
από την άλλη, τρομοκρατημένοι από τη
συνειδητοποίηση των ευθυνών, παλεύουν
να τις αποποιηθούν δείχνοντας πόσο
λίγοι, αδύναμοι και κακιασμένοι. Κάπου
εκεί το χαζοχαρούμενο πλατσούρισμα
έγινε αγωνιώδης πάλη με το θάνατο για
έναν ολόκληρο λαόκαι κάπου εκεί, χωρίς
καμία δικαιολογία πλέον, αυτός ο λαός
καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη
φωτιά.
Δε ζούμε σε ένα
κόσμο αγγελικά πλασμένο, ζούμε σε ένα
κόσμο σε αναταραχή. Αν ανοίξουμε τον
παγκόσμιο χάρτη, θα δούμε πως υπάρχουν
μόνο τέσσερα σημεία του πλανήτη όπου η
ευημερία, η ελευθερία, η ασφάλεια και η
προστασία του πολίτη είναι ακόμα σε
μεγάλο βαθμό υπαρκτά: Δυτική Ευρώπη,
Βόρεια Αμερική, Αυστραλία και Ιαπωνία.
ΟΛΟΣ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ είτε είναι
σε κατάσταση μεσαιωνική με εξαθλιωμένους
πληθυσμούς και ζάμπλουτες ελίτ, είτε
ζει σε μια MAD MAX εποχή
με λαλημμένους φανατικούς που σφάζουν,
βιάζουν, δολοφονούς, αγοράζουν και
πουλούν ανθρώπους σαν σκλάβους, στο
όνομα είτε της ελευθερίας είτε της
θρησκείας. Αυτός είναι ο κόσμος που
ζούμε, όχι αυτός που εκείνοι φαντάζονται.
Το σε ποια μεριά θα διαλέξουμε να είμαστε
όμως δεν έχει να κάνει μόνο με μας. Έχει
να κάνει με τα παιδιά μας. Το ΝΑΙ στην
Ευρώπη, είναι ΝΑΙ στο μέλλον τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου