ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΣΗ: Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -ΜΩΑΜΕΘΑΝΙΣΜΟΥ-ΜΙΑ "ΑΙΡΕΤΙΚΗ" ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ" ...

ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ:  ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ , ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ, ΩΣΜΩΣΗ-ΔΙΑΠΗΔΥΣΗ, ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ, ΣΥΝΘΕΣΗ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ,ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΕΝ ΖΩΗ,  ΠΡΟΩΘΗΣΗ...

1. Συγκρητισμός: Καταστροφική μεταμφίεση/διαστρέβλωση η γονιμοποιός σύνθεση;

Ένα  τελευταίο ταξίδι μας στα Εμιράτα του Κόλπου, όπου συναντήσαμε σύγχρονα οργανωμένα Κράτη με δημόσιες υποδομές υποδειγματικές  δωρεάν υγεία, παιδεία, ενέργεια, κατοικία  από  ως φαίνεται, φωτισμένες Πλατωνικές ( "οι βασιλείς να φιλοσοφουν-οι φιλόσοφοι να βασιλευουν"...)- οικογενειακές βέβαια- Ηγεσίες  μορφωμένων και Δυτικοσπουδασμένων Εμίρηδων και Σεΐχηδων, μας ξαναδημιούργησε τον προβληματισμό πιο ειδικά σχετικά με τον χαρακτήρα μιας μετριοπαθούς Ισλαμικής κοινωνίας-όπως αυτές των Εμιράτων, άσχετων με το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και γενικότερα :

Όταν ένας πολιτισμός υιοθετεί στα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ( θρησκεία, φιλοσοφία, κοινωνική δομή, νομούς, λογοτεχνία, τεχνολογία) πραγματοποιεί «συγκρητισμό» ( από το «συγκεράννυμι»-αναμιγνύω) και προσκτάται ,υιοθετεί και αναπτύσσει σύμβολα και έννοιες ενός προηγούμενου η και εχθρικού πολιτισμού που αυτός κατέβαλε…

… αυτός ο διάδοχος πολιτισμός είναι εχθρός και διαστρεβλωτής του προηγούμενου κάνοντας τον αγνώριστο- η ο καλύτερος κληρονόμος που γονιμοποιείται και διατηρεί τα καλύτερα τοιχεία που εκείνος ο προηγούμενος απεμπόλησε και ων απώλεσε το δικαίωμα χρήσης ;

Πρόκειται δηλαδή για στρέβλωση...
... η για ανάδειξη /και γονιμοποιό αξιοποίηση;

Ενίσχυση των συλλογισμών αυτών που με αιρετικό τρόπο υπερβαίνουν συνήθεις διχοστασίες και «μαύρο-άσπρο προσεγγίσεις»  διαδραμάτισε και ένα εκπληκτικό (προ 80 ετών!!!) κείμενο του Φώτη Κόντογλου-απολύτως επίκαιρο-που αλιεύσαμε ερευνώντας μετά την επιστροφή μας  σε κείμενα για τις σχέσεις Χριστιανισμού και Ισλάμ…

(http://users.uoa.go/~nektar/arts/tributes/fwths_kontogloy/o_xristianismos_kai_o_mwame8anismos.htm ) 

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Χριστιανισμός κι ὁ Μωαμεθανισμός. Δύο συγγενικές, μὰ διαφορετικὲς θρησκεῖες (Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις: Παπαδημητρίου)

Παραθέτουμε κατώτερο βασικά μέρη του που προσεγγίζουν εκπληκτικά σύνθετα και διεισδυτικά την αλληλοδιείσδυση και κληρονομηση στοιχείων της Ορθοδοξίας αλλά και του Υστέρου Ελληνισμού από το πρώιμο Ισλάμ.

 «Θρησκευτικώτεροι οἱ πρὸς Ἀνατολὰς ἄνθρωποι», γράφει ἕνας ἀρχαῖος, θέλοντας νὰ πεῖ πῶς οἱ Ἀνατολίτες εἶναι πιὸ θρῆσκοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Δύσης, τῆς Εὐρώπης. Σημείωσε πὼς Ἀνατολὴ εἶναι καὶ τὰ Μπαλκάνια, μαζὶ μὲ τὴ Ρωσία.

Στὸν Ἀνατολίτη, τὸ αἴσθημα εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὸ μυαλό, ἐνῷ στὸν Εὐρωπαῖο γίνεται τ᾿ ἀνάποδο. Κι ἐπειδὴ ἡ θρησκεία ἀποτείνεται στὴν καρδιὰ κι ὄχι στὸ μυαλό, γι᾿ αὐτὸ κι οἱ Ἀνατολίτες εἶναι πιὸ θρῆσκοι ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους, καὶ γιὰ τοῦτο ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ βγήκανε οἱ θρησκεῖες, ἐνῷ ἀπὸ τὴ Δύση δὲν βγῆκε καμμιά.

Οἱ ἄνθρωποι τῆς Δύσης εἶναι ὀρθολογιστές, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐπιδοθήκανε στὶς θετικὲς γνώσεις, στὶς ἐπιστῆμες, καὶ προκόψανε σ᾿ αὐτὲς καὶ σήμερα τραβήξανε ὅλον τὸν κόσμο μαζί τους. Ὅσοι ἀπ᾿ αὐτοὺς ξεχωρίζουνε καὶ δὲν πιστεύουνε μοναχὰ στὶς αἰσθήσεις τους, στρέφουν κατὰ τὴν Ἀνατολή, γιατὶ ἐκεῖ βρίσκουν τὴν πηγὴ γιὰ νὰ πιοῦνε ὅσοι διψᾶνε γιὰ κάποια μυστήρια ποὺ δὲ μποροῦνε νὰ ἐρευνηθοῦνε μὲ τὸ μυαλό.

Τὸ πόσο ὁ δυτικὸς ἄνθρωπος εἶναι δεμένος δυνατὰ μὲ τὸν ὀρθολογισμό, φαίνεται ἀπὸ τὴν παραμόρφωση ποὺ ἔπαθε ἡ χριστιανικὴ θρησκεία στὴν Εὐρώπη, ποὺ ἔγινε σιγὰ - σιγὰ ἕνα σύστημα τῆς ἐγκόσμιας γνώσης, ἔχοντας γιὰ σκοπὸ τὴν ἐπίγεια εὐτυχία κι ὄχι τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς ποὺ δίδαξε ὁ Χριστός. Στὴ Δύση, κι ἡ θεολογία ὑποτάχθηκε στὸν ὀρθολογισμό, κι ἔγινε κι αὐτὴ μιὰ ἐπιστήμη σὰν τὶς ἄλλες.

Στὴν Ἀνατολή, ὅμως, ἡ θρησκεία ἀπόμεινε θρησκεία. Ἀκόμα κι ὁ μωαμεθανισμός, τὸ λεγόμενο Ἰσλάμ, ποὺ εἶναι μιὰ κατώτερη ἀντίληψη τῆς θρησκείας, μὲ κάποιες χοντροκομμένες ἐντολές, ὡστόσο κράτησε ἀνόθευτον τὸν θρησκευτικὸ χαρακτήρα του, μακρυὰ ἀπὸ νεωτερισμούς, καὶ προσαρμογὲς στὴν κάθε ἐποχή, δηλαδὴ μακρυὰ ἀπὸ τον ὀρθολογισμό. Τὰ ὑλικὰ μέσα ποὺ μ᾿ αὐτὰ ἐκφράζεται ἡ θρησκεία τοῦ Κορανίου, τὸ τζαμί, ὁ χότζας, ἡ ψαλμῳδία, ἡ διακόσμηση, τὸ ντύσιμο τῶν κληρικῶν, ἡ τελετουργία, ὅλα ἀπομείνανε ἀνάλλαχτα ὁλότελα, ὅπως ἤτανε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ Ἰσλάμ. 

Σὲ καιρὸ ποὺ ἡ χριστιανικὴ θρησκεία παραμορφώθηκε μὲ τοὺς νεωτερισμοὺς ποὺ τοὺς ὑπαγόρευε τὸ ὀρθολογιστικὸ κοσμικὸ πνεῦμα, ἀπ᾿ ὅπου γεννήθηκε ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμὸς καὶ τ᾿ ἄλλα παρακλάδια τους, παρεκτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ ἀπόμεινε ἀνάλλαχτη ἐπειδὴ ἤτανε ὁ Χριστιανισμὸς τῆς Ἀνατολῆς, ὁ μωαμεθανισμὸς στέκεται πάντα ὅπως ἤτανε ἀπὸ τὴν ἀρχή, δηλαδὴ ἀπόμεινε «θρησκεία». Κατὰ τοῦτο, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας βρίσκεται ἀπὸ μιὰ μεριά, κοντύτερα στὸν μωαμεθανισμό, παρὰ στοὺς λεγόμενους Χριστιανοὺς τῆς Δύσης, γιατὶ ὁ μωαμεθανισμὸς δὲν ἔπαψε νὰ εἶναι «θρησκεία», καὶ στέκεται ἀχάλαστος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου, ποὺ εἶναι ὠφελιμιστικό. 

Γιὰ τοῦτο βλέπει κανένας Ἄραβες νὰ ἀσπάζωνται μὲ βαθὺν σεβασμὸ τὸ ράσο ἢ τὰ γένεια τῶν παπάδων μας, καὶ μωχαμετάνους νὰ βαφτίζωνται χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι καί, πολλὲς φορές, νὰ μαρτυροῦνε γιὰ τὸν Χριστό, ἐνῷ κανένας, οὔτε ἕνας, παπικὸς ἢ προτεστάντης δὲν βρίσκεται ἀνάμεσα στοὺς νεομάρτυρες ποὺ ἀποκεφαλίσθηκανε ἢ κρεμασθήκανε κατὰ τὸν καιρὸ ποὺ βασιλεύανε ἀπάνω μας οἱ Τοῦρκοι. Εἶναι ἀκαταμέτρητοι οἱ χριστιανοὶ ποὺ μαρτυρήσανε στὴν Περσία γιὰ τ᾿ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ.

Ἄκουσα νὰ λέγει ἕνας παπὰς ἀπὸ τὴ Δαμασκὸ πῶς ὁ βασιλιὰς Ἀμπντουλλὰχ ἔλεγε στὸν Πατριάρχη τῆς Ἀντιοχείας τοῦτα τὰ λόγια: «Ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, μὲ τὸ παρουσιαστικὸ ποὺ ἔχετε, μᾶς κάνετε, ἐμᾶς, τοὺς μουσουλμάνους, νὰ σᾶς σεβόμαστε σὰν ἀνθρώπους τῆς θρησκείας, ἐνῷ ἐκεῖνοι οἱ φραγκοπαπάδες μας φαίνουνται σὰν πράκτορες ὑπόπτων ὑποθέσεων».

(…) Ὁ Χριστιανισμὸς τῆς Δύσης ἔχασε τὸν οἰκουμενικό, δηλαδὴ τὸν παγκόσμιο χαρακτήρα του, γιατί, ὅπως εἴπαμε, κατάντησε ἕνα κοσμικὸ σύστημα, ἐπειδὴ θέλησε νὰ προσαρμοσθεῖ κάθε φορὰ στὴν κάθε ἐποχὴ καὶ δὲν ἀπόμεινε σ᾿ αὐτὸν τίποτα ἀμετακίνητο, δηλαδὴ τίποτα ἀπὸ «θρησκεία». 

Ἐνῷ ὁ μωαμεθανισμός, μ᾿ ὅλο ποὺ τὸ Κοράνιο εἶναι μία χοντροειδὴς παραλλαγὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ὡστόσο κράτησε ἴσαμε σήμερα τὸν οἰκουμενικὸ χαρακτήρα του. Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ τοῦ γνωρίσματα.

(…) Δὲ μποροῦμε ν᾿ ἀρνηθοῦμε πῶς κι ἡ Ὀρθοδοξία στὸ Βυζάντιο ἔπαθε κάμποση παραμόρφωση ἀπὸ τὴν πολιτικὴ καὶ ἀπὸ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία, σὲ πολλὰ μάλιστα πολὺ χυδαία κι ἀποκρουστική. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ τὴν ἔσωσε, εἶναι πῶς δὲν ἀλλάξανε τὰ θεμέλιά της, ὅπως ἔγινε στὸν Παπισμό, παρὰ στάθηκε ἀπαραμόρφωτη στὰ δόγματα, στὴ λατρεία, στὴ λειτουργικὴ ἀντίληψη τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, καὶ γιὰ τοῦτο οἱ τελετουργίες, οἱ ἐκκλησιαστικὲς τέχνες, ἡ ἐξωτερικὴ ὄψη τῶν κληρικῶν, ἀπόμειναν μὲ τὸν λειτουργικὸν χαρακτήρα τους, ποὺ διατηρήθηκε, σὰν ἀπὸ κάποια θαυμαστὴ οἰκονομία, κατὰ τὸν σκληρὸν καιρὸ τῆς τουρκοκρατίας, καὶ διατηρεῖται ἀκόμα ὡς τὰ σήμερα.»

2. Παραδείγματα  συγκρητισμού, νομής, σύνθεσης μέσα από τη  αντίθεση και διαδοχή:

Με βάση και την ανωτέρω εξαιρετικά διεισδυτική και σύνθετουσα προσέγγιση κάποιου που μόνο για εκχώρηση αξιών της Ορθοδοξίας και Ελληνικής Λαϊκής Παράδοσης δε θα μπορούσε να κατηγορηθεί, παραθέτουμε εδώ ορισμένα τρανταχτά παραδείγματα νομής, σύνθεσης  και διαδοχής εντός  και «εκτός » Ελλάδας.

·        
        α. Η  Αλβανική σημαία –κι όχι η δική μας-που είναι ατόφια  Βυζαντινή-αυτό για όσους εύκολα και «Ελληναράδικα»  διαμαρτύρονται για το γνωστό σήμα-χειρονομία με τα ανοιχτά δάχτυλα του Αλβανικού Αλυτρωτισμού...

   ... που όμως τους διαφεύγει ότι στην ουσία είναι επίκληση του Βυζαντινού Δικέφαλου, που εμείς θα έπρεπε να τον σημαίνουμε χίλιες φορές πιο συχνά από τους Αλβανούς ( μην ξεχνάμε άλλωστε –κι αυτό πολύ ενοχλητικά «αιρετικό», ότι και επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι το 800 μ.Χ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΗΓΕΤΟ ΣΤΟ «ΙΛΛΥΡΙΚΟΝ ΘΕΜΑ»ΠΟΥ ΕΠΟΠΤΕΥΟΤΑΝ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ …ΣΙΚΕΛΙΑ!!! …) .

Τι θα εμπόδιζε αλήθεια, να υπάρχει στο κέντρο του Σταυρού της Ελληνικής σημαίας ένας μικρός Βυζαντινός  Δικέφαλος αετός που να σηματοδοτεί την  Ελληνοβυζαντινη αυτή συνέχεια;

Γιατί σήμερα η βυζαντινή σημαία δεν αποτελεί ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ, και αναπετασσεται μόνο στις Ορθόδοξες Εκκλησίες;

Η οι άλλοι οικειοποιούνται ιστορικά σύμβολα μας η εμείς τα έχουμε εγκαταλείψει σε κάθε νομή μαζί με θαυμασμό...

Η είναι τυχαίο ότι κατά την περιπέτεια της ψήφισης της αλλαγής Συντάγματος στα Σκόπια (εμείς θα συνεχίσουμε να τα αποκαλούμε έτσι, κι ας μας κάνουν μήνυση βάσει της Συμφωνίας των Πρεσπών ) όπου οργίασαν οι αλαζονικές επισκέψεις Γερμανών και άλλων ΕΕ –ιθυνόντων,  μια κριτική ήταν ότι «αυτοί οι  Βαλκανικοί λαοί έχουν μνήμες Βυζαντινής Αυτοκρατορίας  που ήταν σε ανειρήνευτη αντίθεση με την αποσχισθείσα από το Βυζάντιο Αγία Γερμανική Ρωμαϊκή (αυτοαποκαλούμενη) Αυτοκρατορία  και επομένως δεν μπορούν να δεχθούν τέτοιες παρεμβάσεις»…

·      
          β. Οι πάμπολλες ελληνικές λέξεις στα Τουρκικά όπως και το αντίστροφο-οι πάρα πολλές Τουρκικές λέξεις στα Ελληνικά, που μας  κάνει κάθε φορά που ταξιδεύουμε στην Τουρκία να αναγνωρίζουμε ξαφνικά οικείες λέξεις και ήχους γλωσσικούς.

·             
           γ. Ο Χριστιανισμός ως   κληρονόμος του Ιουδαϊσμού

·        
           δ. Το Ισλάμ ως κληρονόμος του Ιουδαϊσμού, αλλά και της Αρχαίας  Ελλάδας και Μονοφυσιτικής αιρετικής προ σχίσματος Ορθοδοξίας-σχετικά και το ιστορικό έργο του π. Γ. Μεταλληνού « Οι Ελληνικές Ρίζες του Ισλάμ» όπου γίνεται ανοιχτή αναφορά στην διάσταση της επιστροφής των Αρχαιοελληνικών βασικών πολιτιστικών αξόνων μέσω του Ισλάμ ως αναβίωση και ανταπάντηση ιστορική στην αρχική Χριστιανική φανατική επικράτηση ( μαρτυρικός θάνατος της φιλοσόφου Υπατίας στην Αίγυπτο από φανατικούς Χριστιανούς φαιοχίτωνες καλόγηρους κλπ –«οστράκοις ανειλον»… κλπ)

·        
         ε. Τα Βυζαντινά σύμβολα, θεσμοί  και κανόνες που επεβίωσαν και αξιοποιήθηκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία - μέχρι και οι Νόμοι συχνά είχαν την Ελληνική ονομασία «Κανουνί»-δηλαδή «Κανόνες»  -με πρώτο το παράδειγμα του Βυζαντινού Δικέφαλου Αετού, αντίληψη κληρονομίας και συνέχειας  από  το Βυζάντιο –“Buzance”  στο λογότυπο και σήμα της Τουρκικής Αστυνομίας-απόν από κάθε Κρατική και Πολιτειακή δομή στην σύγχρονη Ελλάδα…

·          
      ζ. Η Αραβική «Μέση Περιοχή»  ως κληρονόμος και συνθέτων νομέας της Δυτικής τεχνολογίας χωρις την Δυτική υλιστική κουλτούρα, όπως είδαμε στα Εμιράτα-χωρις άλλα σχόλια…

·        
η.        η. Ο Ιουδαϊκού χαρακτήρα Μονοθεϊσμός (“Εγώ  ειμί Κύριος ο Θεός σου-ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού»-Πρώτη από τις Δέκα Εντολές ) του βιβλίου «Η σκάλα  του Μωάμεθ»όπου, στον 6^ος Ουρανό ο Αλλάχ φέρεται να  λέει στον Μωάμεθ-«Και θα ρίξω φωτιά σ αυτούς που με διαμέρισαν (εννοώντας την  Αγ.Τριαδα)

·        
         θ.  Η μήπως δεν πρέπει να σκεφτούμε τελικά  ότι με κάποιο τρόπο-μας αρέσει η όχι-  τα Σκόπια θέλουν να είναι «Μακεδονία»-όταν η Αθηνοκεντρική Ελλαδική Πολιτεία  κατάφωρα αγνοεί τη Β.Ελλάδα και ονομάζει Η ΙΔΙΑ τους Μακεδόνες της «Βουλγάρους»;

Και , αν φύγουμε από τα καθ ημάς «στενά»:

·        
          ι.  Οι ΗΠΑ-είναι άρα γε εχθρός της  Μητέρας Αγγλίας η νεώτερη θαλερή κόρη της; Η είναι και το ένα και το άλλο μέσα από το πρώτο;

·        
           κ. Τι είναι οι σημερινοί Άγγλοι παρά απόγονοι  Γάλλων Ιπποτών της Βρετάνης , που απώθησαν τους γηγενείς Αγγλοσάξονες  στα Δυτικά βάθη της Μεγαλονήσου μετά τη μάχη του Χαστιγξ το 1016;( Αποφασιστική μάχη Αγγλοσαξώνων – Γάλλων Νορμανδών για τον έλεγχο της Αγγλίας και η τελευταία επιτυχημένη εισβολή στην Αγγλία. )

 3. Γεωπολιτικές συνέπειες του Ισλαμορθόδοξου Συγκρητισμού-Ο Έλεγχος της Ευρασίας-Η «Ενδιάμεση Περιοχή»  (Δ. Κιτσίκης) σαν γεωπολιτική προσέγγιση σύνθεσης και υπέρβασης συνήθων «κατατάξεων»...

 Οι παραπάνω συλλογισμοί περί συγκρητισμού και σύνθεσης/διαδοχής των πολιτισμών, απηχούν και σε γεωπολιτικούς συλλογισμούς μακροπρόθεσμης όρασης-που συχνά μας έχουν απασχολήσει και σε αυτή την μαχητική έπαλξη της ηλεκτρονικής   πλέον «ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ»  σε μια περίοδο που η ευρύτερη περιοχή μας σείεται και ξαναμπαίνει μετ επιτάσεως το ερώτημα «με ποιους να πάμε με ποιους να αφήσουμε»…

·         Και μάλιστα εφ όσον το ερώτημα τίθεται συνήθως ως «δίλημμα» αν η Ελλάδα θα παραμείνει –με βλάβη συνήθως δυσανάλογη σε σχέση με το όφελος-στην καταρρέουσα Δυτική στρούγκα (όπου τα θηρία πάντως , αλληλοσπαράσσονται…) η θα πρέπει να κινηθεί «Ανατολικά» προς Ρωσία και ενδεχόμενα και Κίνα , ως αναδυόμενες και ειδικά προς  την ήδη ισχυροποιούμενη εναλλακτική της ΕΕ υπο Ρώσικη καθοδήγηση Ευρασιατική Ένωση( Αρμενία, Καζακστάν, Λευκορωσία, Ρωσία,  Κιργιζία) η το 6 μελές Σύμφωνο της Σαγκάης.

Αλλά σήμερα που  όλα τα σενάρια-ακόμη κι αυτά που φαίνονται φανταστικά , πρέπει να εξετάζονται πιθανό  τέτοιου είδους  διχασμοί να μπορούν και ίσως χρειάζεται να ξεπεραστούν με νέες «συνθέσεις...

 Μια τέτοια σύνθεση τροφοδοτεί στη σκέψη μας η παλιά θεωρία του Σαμουήλ Χαντιγκτον περί «Σύγκρουσης των Πολιτισμών» στην οποία ο συγκεκριμένος μελετητής κατέτασσε τις περιοχές όπου επικρατεί η Ορθοδοξία ( Βαλκάνια, Ρωσία) μαζί με το Ισλάμ , δεξιά από την «διαχωριστική γραμμή" με αριστερά τους Καθολικούς και Προτεστάντες…

Ίσως λοιπόν, και με βάση και  το κείμενο του Φώτη Κόντογλου- που σε ανύποπτο χρόνο προφήτευε αυτή την αιρετική προσέγγιση -υπάρχει μια γεωπολιτική προοπτική  που αφορά  και τη χώρα μας.

...αφού σε πάρα πολλά θέματα σκέψης, και υπαρξιακής αντίληψης/στάσης ζωής η Ορθοδοξία φαίνεται να ειναι πιο κοντά στο Ισλάμ από ότι στους Καθολικοπροτεστάντες υλιστές που καταστρέφουν τον Πλανήτη... 

Διότι, προϊόντος του χρόνου, και εντεινόμενης της αντιπαράθεσης της Ορθόδοξης Ρωσίας με την Καθολικοπροτεσταντική  Αγγλοσαξονική Δύση, ενδεχόμενα δημιουργείται η δυνατότητα ενός "μετώπου προσέγγισης" μεταξύ των Ορθόδοξων με τους κατά Κόντογλου ( αλλά και Χαντιγκτον...) συγγενέστερων μας Ισλαμιστών ( κυρίως των σχετικά μετριοπαθέστερων σουνιτών -όπως αυτοί στα Εμιράτα άλλα και στο Σιτικό Ιράν , και Αλεβιτων της Συρίας και Τουρκίας ...) ...

...απέναντι στην Καθολικοπροτεσταντική Δύση-ολετήρα του Πλανήτη...

Σ αύτη την περίπτωση, η (και κατά Κιτσίκη)  "Ενδιάμεση Περιοχή"  της Ευρασίας που θα περιλαμβάνει τις ορθόδοξες χώρες- Ανατ.Ευρώπη+Βαλκάνια ( και Ελλάδα) -Ρωσία και Αραβικές Μουσουλμανικές χώρες, Τουρκία και Ιράν, μπορεί να τοποθετηθεί στον Παγκόσμιο Γεωπολιτικό Χάρτη μεταξύ της ως άνω ορισθείσας Δύσης (Δυτ. Ευρώπη + ΗΠΑ) και Κίνας -που αυτή είναι άλλου παπά η χαλίφη Ευαγγέλιο με τους Κομμουνιστικούς Κομφουκιανισμούς της-όχι λιγότερο επικινδύνους από τους υλιστικούς Προτεσταντισμούς  ...

Τότε λοιπόν θα έχουμε μια τριμερή γεωπολιτική (ανισορροπία) που ενδεχόμενα θα οδηγήσει σε κυριαρχία των Ορθοδοξισλαμιστών στην κρίσιμη Μέση περιοχή της Ευρασίας –που όποιος την ελέγχει, ελέγχει όλο τον Πλανήτη- ώστε τελικά να σωθεί ο Πλανήτης, από αμφότερες τις ενθεν και ενθεν ακραίες δυνάμεις...

 Και δεν είναι φυσικά τυχαίο, ότι στο «Κέντρο του Κέντρου»  του Πλανήτη με την παραπάνω έννοια,θα βρισκόταν η παλιά και ξεχασμένη « Ελληνοοθωμανική Ομοσπονδία» της έμπνευσης του «περιθωριοποιημένου» ( τυχαία;) Τουρκολόγου Καθηγητή Δ. Κιτσίκη (την οποία είχε αγκαλιάσει –και ίσως ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΝΕΤΡΑΠΗ- και ο ηγέτης της 21/4 Γεώργιος Παπαδόπουλος υπο τις συμβουλές του καθηγητή της Παντείου  οπαδού της Ελληνικής Παράδοσης σε αντιδυτικη βάση Δ. Τσάκωνα)…

…διαβλέποντας  προφητικά ότι μια Ελληνοτουρκική συνεργασία 100 εκατομμυρίων αθροιστικά  που με σφαγές αμοιβαία και συγκρούσεις , έζησαν όμως τελικά 400 χρόνια μαζί κι ακόμη ζουν δίπλα-δίπλα, με κοινές αναφορές σε γλώσσα, πολιτισμό, και στάση ζωής, στην κρίσιμη αυτή από γεωστρατηγική αλλά και ενεργειακή άποψη πια σήμερα Βαλκανομεσογειακή γωνία αποτελούμενη από συνεργαζόμενους και αλληλοκατανοούμενους Ορθόδοξους και μετριοπαθείς νεοΟθωμανούς Ισλαμιστές-με το ένα πόδι στον Ορθόδοξο ήπιο και συλλογικό, μη αλαζονικό Χριστιανισμό...

... και το άλλο σε ένα μετριοπαθές νεοΟθωμανικό Ισλαμ , θα μπορούσε να αποτελέσει πυρήνα για αυτή την « ενδιάμεση πολιτιστική κυριαρχία μετριοπάθειας» μακριά από την Καθολικοπροτεσταντική Δυτική αλαζονική υλιστική παράκρουση, αλλά και την Κινεζοκομφουκιανική νεοκομμουνιστικη  πληθυσμιακή αλλά  και εξωΔυτική απειλή...

Δηλαδή, μια λύση μετριοπαθούς Μέλλοντος-ισως του μόνου που απομένει...- για ολόκληρο τον Πλανήτη.