ΜΙΑ ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗ ΝΟΤΟΥΡΚΙΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ-ΤΗΣ ΕΞΗΣ ΜΙΑΣ: ΟΡΙΣΜΟΣ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑΣ...ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙ (ΔΕΝ ) ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ...

Συνοπτικά οι Ελληνοτουρκικές Διαφορές

 Ποιες είναι αυτές;

Γράφει ο Ιωάννης Σακκάς:

1.Η πρώτη διαφορά που προέκυψε στις διμερείς σχέσεις είναι το θέμα της οριοθέτησης τής υφαλο κρηπίδας, δηλαδή του βυθού της θάλασσας τών παράκτιων κρατών. Στην υφαλοκρηπίδα το παράκτιο κράτος δεν έχει πλήρη κυριαρχία, αλλά μόνον κυριαρχικά δικαιώ ματα, πού αφορούν στην οικονο μική εκμετάλλευσή της. Τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Η Τουρκία όμως, υποστηρίζει  αυθαίρετα ότι τα νησιά τάχα ΔΕΝ έχουν υφαλο κρηπίδα γιατί, λέει, αποτελούν εξάρσεις τού βυθού.

2. Χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη: Είναι θαλάσσια ζώνη συγκεκριμένου πλάτους, η οποία ξεκινά από την ακτή και στην οποία το παράκτιο κράτος έχει πλήρη κυριαρχία, όπως ακριβώς και στο έδαφος. Εκτός από τις ηπειρωτικές ακτές, αιγιαλίτιδα ζώνη έχουν τα νησιά, οι νησίδες, ακόμα και οι βράχοι. Το παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα επέκτασης των χωρικών του υδάτων μέχρι και τα 12 ναυτικά μίλια. Η Ελλάδα, έχει εύρος χωρικών υδάτων τα 6 νμ. Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση με ψήφισμά της, θεωρεί ότι η τυχόν επέκ ταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο αποτελεί αιτία πολέμου «casus belli.

3. Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ): Είναι η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας το παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα εκμετάλ λευσης των θαλάσσιων πόρων (αλίευση, εκμετάλλευση βυθού για πετρέλαιο κ.λπ.). Η ΑΟΖ εκτεί νεται μέχρι και τα 200 νμ από την ακτή, εκτός εάν απέναντι και σε μικρότερη απόσταση των 400 νμ υπάρχει άλλο παράκτιο κράτος, οπότε η ΑΟΖ διανέμεται με τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα νησιά πού κατοικούνται ή έχουν οικονομικήν ζωήν,  διαθέτουν καί ΑΟΖ, βάσει του άρθρου 121 τής   Διεθνούς Σύμβασης τής Θαλάσ σης.Πρακτικά, η έννοια τής ΑΟΖ καλύπτει εκείνην της υφαλοκρη πίδας, με τη διαφορά ότι αναφέ ρεται σαφώς και ξεκάθαρα στό καθεστώς τών νησιών. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η δική της ΑΟΖ συνορεύει ΤΆΧΑ μέ εκείνην τής Αιγύπτου και τής Λιβύης, οπότε ουσιαστικά, μέ αυθαίρετον πάλι τρόπον, ΔΕΝ αναγνωρίζει ΑΟΖ στο Καστελλόριζο και στίς παρα κείμενες νήσους (Ρω καί Στρογγύλη).

4. Εύρος εθνικού εναέριου χώρου (εεχ): Ο εναέριος χώρος κάθε παράκτιου κράτους επεκτείνεται άνωθεν των χωρικών του υδάτων. Η Ελλάδα επέκτεινε τον εναέριο χώρο της στα 10 νμ με το ΠΔ 6/18 Σεπτεμβρίου 1931, χωρίς να προκληθεί ουδεμία  αντίδραση τής Τουρκίας. Οι παραβιάσεις και, κατά συνέπεια, η αμφισβήτηση του χώρου μεταξύ 6 και 10 νμ ξεκί νησαν μόλις το 1974. Η Ελλάδα, όσον αφορά το εύρος του εεχ, υποστηρίζει ότι η Τουρκία σιωπη ρώς τον είχε αναγνωρίσει επί μισόν σχεδόν αιώνα.

5. Αποστρατικοποίηση των Ελληνικών Νήσων του Ανατολικού Αιγαίου: Με τη Συνθήκη της Λωζάννης τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, πλήν των Δωδεκαννήσων, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα, ενώ με το άρθρο 13 αυτής έχει επιβληθεί καθεστώς μερικής αποστρατικοποίησης. Αναφορικά με την Λήμνον και την Σαμοθράκην, το καθεστώς μερικής αποστρατικοποίησης έπαψε ΝΑ ισχύει από το 1936, όταν, με τη Συνθήκην του Μοντρέ επανεξοπλίστηκαν τα Στενά και οι  νήσοι Ίμβρος, Τένεδος και Λαγούσες, πού ανήκουν στήν Τουρκίαν καί πού βάσει τού άρθρου 4 της Συνθήκης της Λωζάννης ήσαν αποστρατικο ποιημένες. Όσον αφορά στις νήσους Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, η Ελλάδα, επικαλούμενη το δικαίωμα για τήν αυτοάμυναν που της δίνει ο ΟΗΕ, έχει αναπτύξει τις απαραίτητες  στρατιωτικές δυνάμεις, ως Ελληνικόν αντίβαρον για την εγκατάσταση της τεράσ τιας τουρκικής Στρατιάς  Αιγαίου, στα Μικρασιατικά παράλια.

Τέλος, αναφορικά με τα Δωδε κάννησα, αυτά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μέ τήν Συνθήκη τών Παρισίων το 1947, η οποία προ βλέπει αποστρατικοποίηση, με περιορισμένο αριθμό προσωπικού εσωτερικής ασφάλειας καί τόν αντίστοιχον οπλισμόν. Η χώρα μας όμως, επικαλούμενη πάλι το δικαίωμα της αυτοάμυνας για τους λόγους που προαναφέρ θηκαν, διαθέτει τώρα τις απαραίτητες για την άμυνα των νήσων δυνάμεις.

6. Περιοχή Πληροφοριών Πτήσεων (Flight Information Region – FIR): Είναι εναέριος χώρος συγκεκριμένης έκτασης, μέσα στον οποίον ισχύουν οι Κανόνες Εναέριας Κυκλοφορίας που έχει θεσπίσει ο ICAO (International Civil Aviation Organization) και αφορούν στην ασφάλεια των πτήσεων. Το FIR Αθηνών συνορεύει με το FIR Κωνσταντινούπολης και το FIR Λευκωσίας. Κάθε ιπτάμενο μέσο που διέρχεται μέσα από το εκά στοτε FIR υποβάλλει σχέδιο πτήσης, προκειμένου να απο φευχθούν ενδεχόμενα ατυχήματα. Όμως, η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία, αυθαίρετα, ΔΕΝ υποβάλλει στο FIR Αθηνών σχέδιο πτήσεως για τα στρατιωτικά αεροσκάφη που κινούνται στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, με αποτέλεσμα να γίνονται συνε χείς παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας καί νά υφίσταται  έτσι σοβαρός κίνδυνος ατυχήματος.

7. Γκρίζες Ζώνες: Οι Συνθήκες Παραχώρησης των νήσων στην Ελλάδα (Λωζάννης και Παρισίων), αναφέρουν ονομαστικά τις βασικές νήσους, ενώ ένας μεγά λος αριθμός νησίδων και βραχο νησίδων δεν κατονομάζεται (αναφέρεται ως παρακείμενες νησίδες). Έτσι, στο πλαίσιο της διεύρυνσης τής ατζέντας τών διμερών διαφορών, η Τουρκία εφηύρε την καινοφανή θεωρία των "Γκρίζων Ζωνών", σύμφωνα με την οποίαν,  οι νησίδες ή βραχονησίδες πού ΔΕΝ κατονομάζονται ονομαστικώς στίς Συνθήκες, δεν παραχω ρήθηκαν τάχα ποτέ στην Ελλάδα και αποτελούν ακόμη τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και, κατά συνέπεια τού διαδόχου κράτους, δηλαδή τής Τουρκίας. Η καινοφανής  αυτή θεωρία των "Γκρίζων Ζωνών" προέκυψε μετά την κρίση των Ιμίων και είναι η αιτία, που η Τουρκία διεκδικεί ένα πλήθος νησίδων καί βράχων στο Αιγαίο και στην Μεσόγειον. Ακόμη μάλιστα καί τήν Νήσο Γαύδο, στά Νότια τής Κρήτης.

8. Έρευνα και Διάσωση (Search and Rescue – SaR): Σύμφωνα με την Διεθνή Σύμβαση του Αμβούργου του 1979, η κάθε Χώρα έχει το δικαίωμα διενέργειας Έρευνας και Διάσωσης για τα ναυ τικά ατυχήματα στον θαλάσσιο χώρο, που καλύπτεται από το FIR τής Χωρας. Άλλωστε και οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα με την Ιταλία, την Μάλτα και την Κύπρο για έρευνα και διάσωση ναυτικών ατυχημάτων, ακολουθούν τον παραπάνω κανόνα. Παρόλα αυτά, η Τουρκία, το 1988 εξέδωσε  καί πάλι αυθαίρετον Κανονισμόν μέ τόν οποίον θεωρεί ότι έχει ΤΆΧΑ τό δικαίωμα Έρευνας και Διάσωσης ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού, που  έτσι διχοτομεί τό Ελληνικό Αιγαίο Πέλαγος και εγκλωβίζει πολλά Ελληνικά νησιά.

Όπως είδαμε παραπάνω, οι διαφορές με την Τουρκία είναι πολλές, ενώ με βάσιν το Διεθνές Δίκαιο είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι πέραν της υφαλοκρηπίδας ΔΈΝ υφίστανται διαφορές στο Αιγαίο. Ακόμη και η διαφορά με την υφαλοκρηπίδα μπορεί να παρα καμφθεί, αφού  ούτως ή άλλως, υπερκαλύπτεται από την ΑΟΖ, η διακήρυξη τής οποίας μπορεί νά καί γίνει μονομερώς, χωρίς τήν Τουρκίαν.

Για την Ελλάδα, το σημαντικότερο ζήτημα τής όποιας Συμφωνίας μέ τήν Τουρκίαν, είναι χωρίς αμφι βολίαν εκείνο τής οριοθέτησης τών θαλάσσιων Ζωνών. Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται γιά τήν οριοθέτηση τής ΑΟΖ,.

Η Ελλάδα, θα μπορούσε μονομε ρώς να προχωρήσει στήν θέσπιση ΑΟΖ, αφού  όμως προηγουμένως κάνει συνετά και καλά υπολο γισμένα βήματα, όπως:

* Έντονη και συστηματική διπλωματική προετοιμασία.

* Οικοδόμηση συμμαχιών με βάση κοινά συμφέροντα.

* Ολοκληρωμένη νομική και τεχνική υποστήριξη.

* Επικοινωνιακή σχεδίαση για τις Κυβερνήσεις και τους Διεθνείς Οργανισμούς όπως πχ τήν ΕΕ τα Ηνωμένα Εθνη κλπ, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό.

* Περαιτέρω ισχυροποίηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και ειδική σχεδίαση για τήν στρατιωτικήν διασφάλιση των Ελληνικών δικαιωμάτων που πηγάζουν από την ΑΟΖ.

«Η μοναδική διμερής ελληνο-τουρκική διαφορά είναι μόνον η οριοθέτηση τής υφαλοκρηπίδος» σημειώνοντας ότι η λογική τής «συνολικής διαπραγμάτευσης» μέ «πακέτο θεμάτων με την Ελλάδα, όπως το Αιγαίο, ο εναέριος χώρος, τα χωρικά ύδατα, το καθεστώς των νησιών, η Θράκη, οι μουφτήδες, κλπ» είναι ένας Τουρκικός "πάγιος στόχος" και μόνον τής Τουρκίας, ώστε νά συμπαρασύρει τήν Ελλάδα σέ διαπραγματεύσεις γιά τίς παράνομες δικές της αξιώσεις.

Η επαναλειτουργία της Θεολο γικής Σχολής της Χάλκης,  μάς αφορά μέν άμμεσα, όμως δεν αποτελεί ελληνο-τουρκικήν διαφοράν. Είναι ένα διεθνές θέμα καταπάτησης θρησκευτικών ελευ θεριών, για το οποίο η Τουρκία είναι κατηγορούμενη καί από ΗΠΑ αλλά και Ε.Ε.

Η Χάλκη ΔΕΝ συνδέεται μέ τό θέμα των μουφτήδων στήν Δυτικήν Θράκην, όπως καί πάλι αυθαίρετα ισχυρίζεται η Τουρκία, δεδομένου ότι αυτό είναι ένα καθαρό ελληνικό εσωτερικό θέμα, που αφορά μόνον στούς Έλληνες πολίτες υπηκόους τής Ελλάδος, μέ μουσουλμανικόν θρήσκευμα.

Ιωάννης Σακκάς


Και ενα αιχμηρο σημειωμα σχετικα με τους λάθρο-λάθρο-λαθρο- ετσι θα τους λεμε γιατι προσφυγες πια δεν υπαρχουν αφου ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΣ ,ΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ  ΠΛΗΝ ΥΕΜΕΝΗΣ- Ο ΑΣΑΝΤ ΠΑΡΕΣΧΕ ΓΕΝΙΚΗ ΑΜΝΗΣΤΕΙΑ-ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΟ ΕΜΠΟΛΕΜΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΑΠΟ ΟΗΕ.... 

Τα νούμερα λίγο έως πολύ είναι μάλλον γνωστά. 

Οι λαθρομεταναστευτικές ροές, όπως επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Κουμουτσάκος, σημειώνουν κατακόρυφη αύξηση της τάξεως των 200% μέσα σε διάστημα πέντε μηνών. Η Ελλάδα έχει δεχθεί φέτος 45.600 λαθρο μετανάστες από τους 77.400 συνολικά που εισήλθαν στην Ευρώπη από ολόκληρην την Μεσόγειο. Έχουμε, λοιπόν, αφήσει κατά πολύ πίσω αθροιστικά την Ιταλία, την Ισπανία, τη Μάλτα και την Κύπρο. Μόνο το Σεπτέμβρη εισήλθαν 10.258 άτομα στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης των ελληνικών νησιών.

Παρά τα μέτρα που έχει ανακοι νώσει η κυβέρνηση, εν τούτοις τό Λιμενικό Σώμα και κυρίως η Frontex περιορίζονται σε ρόλο παρατηρητή. Ακόμα και όταν εντοπίζουν πλοιάρια να πλησιά ζουν τις ελληνικές ακτές κατά κανόνα δεν επιχειρούν να τα απωθήσουν. Το λεγόμενο push back αποφεύγεται, επειδή ενέχει κινδύνους.

 Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι Λιμενικό και Frontex έχουν στην πράξη μετατραπεί σε συλλέκτες και σε κάποιες περιπτώσεις σε ναυαγοσώστες.

Τα γεγονότα στη Μόρια έφεραν στην επικαιρότητα το οξύ πρό βλημα. Όσο γεμίζουν τα νησιά τόσο δοκιμάζονται τα όρια της Ελλάδας, των κατοίκων και των ίδιων των λαθρομεταναστών που ανάμεναν τη γη της επαγγελίας και αντί γι’ αυτήν βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε υπερπλήρεις καταυλισμούς.

Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να εφαρμόσει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο. Ο πρωθυπουργός αναμένεται να το θέσει προς συζήτηση κατά τη διάρκεια των επαφών του με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς το επόμενο διάστημα, με σκοπό να υπάρξει συναίνεση και εάν είναι δυνατόν ενιαία εθνική πολιτική.

Παράλληλα σε εξέλιξη είναι το σχέδιο διεθνοποίησης του προβλήματος του μεταναστευ τικού με παράλληλες επαφές με την Τουρκία προκειμένου να υπάρξουν απτά αποτελέσματα για τη μείωση των μεταναστευτικών ροών. Για το λόγο αυτό στην Τουρκία θα βρεθεί σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη αρμόδιος για το μεταναστευτικό Γιώργος Κουμουτσάκος ενώ θα ακολουθή σει η επίσκεψη στην Άγκυρα των υπουργών Εσωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Προς το παρόν, πάντως, ως πρώτη προτεραιότητα έχει τεθεί η ανακούφιση των νησιών. Μία νέα τραγωδία με ανθρώπινες απώ λειες ή επεισόδια εκτός των καταυλισμών, θα μπορούσαν υπό την πίεση της παρούσας κατά στασης να εκτροχιαστούν, με απρόβλεπτες συνέπειες. Το σχέδιο περιλαμβάνει τη σταδιακή μετα κίνηση 25.000 μεταναστών προς την ηπειρωτική Ελλάδα.

Αρμόδια κρατικά στελέχη, πάντως, θεωρούν αυτή τη μεταφορά ναι μεν αναγκαία, αλλά ουσιαστικά ένα χατζαπλάστ σε μία πληγή που χρίζει χειρουργείου. Όσοι φεύγουν από τη Λέσβο και τα υπόλοιπα νησιά, άλλοι τόσοι καταφτάνουν αμέσως. Μόνο χθες Τετάρτη, μέσα σε 14 ώρες, έφτασαν στη Λέσβο έξι πλοιάρια με 243 άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά, που ζήτησαν άσυλο.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου να παρα μένουν στο κόκκινο, με το κλίμα να έχει καταστεί εκρηκτικό. Στην Σάμο, στο κέντρο υποδοχής στο Βαθύ, στεγάζονται 5.500 άνθρωποι, οκταπλάσιοι από όσους χωράει. Οι περισσότεροι κοιμούνται σε σκη νές με υποτυπώδη πρόσβαση σε τουαλέτες, καθαρό νερό και ιατρική βοήθεια. Στην Κω 3.000 άτομα ζουν σ’ έναν χώρο για 700.

Οξυμένο, όμως, είναι και το κλίμα στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου υπάρχουν κέντρα φιλοξενίας, όπως ο καταυλισμός του Κατσικά στα Ιωάννινα. Οι διαμένοντες σε αυτόν και άλλους δεν επιθυμούσαν την εγκατάσταση νέων, καταγγέλ λοντας ότι ήδη ζούν στά όρια. Λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι ήδη συνωστίζονται σε υπερπλή ρεις δομές.
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι τα κυβερνητικά στελέχη εμμένουν πια στον όρο "μεταναστευτικό", αποφεύγοντας πλέον τον όρο "προσφυγικό". Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ανθρωπογεωγραφία των πρόσφατων αφίξεων καταδεικνύει ότι 65% είναι Αφγανοί, 15% από χώρες της Αφρικής, ενώ οι Σύριοι είναι πια πολύ λίγοι. Μέχρι και Τούρκοι έρχονται, επειδή φοβούνται διώξεις από το καθεστώς Ερντογάν.

Τα μέτρα στο εσωτερικό:

Η κυβέρνηση με τα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα προσπαθεί να στείλει το μήνυμα σε όσους σκοπεύουν να περάσουν στην Ελλάδα αφ’ ενός ότι θα βρεθούν έγκλειστοι και θα επαναπροωθηθούν, αφ’ ετέρου ότι ο δρόμος για την Ευρώπη είναι κλειστός μέσω Ελλάδας. Άρα, το ταξίδι θα είναι όχι μόνο ματαιοπονία, αλλά και μεγάλη ταλαιπωρία.

Όπως εξήγησε ο Γιώργος Κουμουτσάκος από το βήμα της Βουλής, την Τετάρτη, στο εσωτερικό θα προωθηθούν πολιτικές

– αποτροπής, με πολιτικές αυστηρής διαχείρισης του προβλήματος, δηλαδή με επιτάχυνση τις διαδικασίες ασύλου – όπως θα είναι το νομικό πλαίσιο που θα παρουσιαστεί από την Κυβέρνηση πολύ σύντομα.

– Ενίσχυση των συνόρων, γιατί τα σύνορα, όσο δύσκολα και αν είναι στη θάλασσα, είναι υπαρκτά. Είναι βέβαιο ότι τα θαλάσσια σύνορα δεν μπορούν να γίνουν αδιάβροχα, αλλά μπορούν να προστατευθούν πολύ αποτελεσματικότερα από ό,τι συνέβαινε πριν. Πολύ αποτελεσμα τικότερα με μέσα, με λογικές και, κυρίως, με μια αντίληψη, ότι υπάρ χει σύνορο που πρέπει να προ στατευτεί, μια αντίληψη πού ήταν ελλειμματική στην προηγούμενη περίοδο.

– πολιτικές σύμφωνες με το κράτος δικαίου και όσοι παράνομα βρίσκονται στη χώρα πρέπει να υφίστανται μια ποινή.

– Τα Κλειστά Κέντρα δεν είναι μια κατασκευή μιας «μαύρης» Δεξιάς που απεργάζεται μείωση των ελευθεριών, είναι υποχρέωση ενός δημοκρατικού κράτους. Όσοι βρίσκονται παράνομα στη χώρα πρέπει να υφίστανται τις συνέ πειες του καθεστώτος στο οποίο βρίσκονται, για αυτό και η ταχύ τητα στην εκδίκαση των αιτήσεων ασύλου θα λειτουργήσει νομιμοποιητικά.

– Θα ξέρει νωρίς η πολιτεία ποιοι έχουν δικαίωμα διεθνούς προστα σίας και ποιοι παράνομα βρί σκονται και πρέπει κάποια στιγμή, αφού περιοριστούν, να επιστρα φούν είτε στην Τουρκία είτε σε τρίτες χώρες, τις χώρες καταγωγής».

Γιατί υπάρχει ανησυχία για δραματικότερες εξελίξεις

Όσον αφορά τις αιτίες έξαρσης του φαινομένου ο κ. Κουμουτσάκος ανέπτυξε τέσσερις βασικούς λόγους – πηγές από την περιγραφή των οποίων διαπιστώνεται ότι η κατάσταση μπορεί να λάβει δραματικότερες διαστάσεις.

– Η επιχείρηση «σκούπα» που έχει ξεκινήσει ο νέος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου έχει εκτοπίσει στα τουρκικά παράλια 250-600 χιλ μετανάστες που αναζητούν διέξοδο προς την Δύση. «Στην Κωνσταντινούπολη, όπου διαβιούν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες ή παράνομοι μετανάστες αποφασίστηκε μια πολιτική-σκούπας κυρίως μετά την εξαγωγή των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, τις οποίες έχασε το κόμμα του Προέδρου Ερντογάν, για έναν από τους βασικούς λόγους που ήταν ακριβώς η μεγάλη παρουσία παράνομων μεταναστών και προσφύγων στην Κωνσταντινούπολη» είπε αρχικά ο υπουργός για να προσθέσει «Οι πληροφορίες λένε ότι μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες, η συντηρητική εκτίμηση είναι ότι μιλάμε για 250.000-300.000 χιλιάδες και άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν αυτόν τον αριθμό στις 600.000, πάντως μιλάμε για πάνω από 250.000 ανθρώπους. Όταν εξελέγη ο νέος δήμαρχος Κωνσταντινούπολης με ατζέντα εκδίωξης και μείωσης παρουσίας προσφύγων και μεταναστών στην πόλη, ξεκίνησαν και κάποιες επιχειρήσεις-σκούπας που αφορούν στην καλύτερη περίπτωση κάποιες χιλιάδες ανθρώπων, 10-20 χιλιάδες. Οι υπόλοιπες εκατοντάδες χιλιάδες άκουσαν, πληροφορήθηκαν, ανησύχησαν και φοβήθηκαν και προφανώς δεν έμειναν άπραγοι. Που μετακινήθηκαν; Δυτικότερα, δηλαδή στις τουρκικές ακτές απέναντι από τα ελληνικά νησιά»

– Η δεύτερη σταθερή πηγή σύμφωνα με τον κ. Κουμουτσάκο είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Συρία ειδικά στην περιοχή Ιντλίμπ

– «Η τρίτη πηγή είναι το Ιράν, όπου διαμένουν μεγάλοι και πολυπληθής αφγανικοί πληθυσμοί. Το Ιράν βρίσκεται σε μια σύγκρουση και μια πίεση, αυτή τη στιγμή, με τη δύση και πολλοί αναλυτές εκτιμούν -το μεταφέρω, χωρίς κατ’ ανάγκη να το υιοθετώ- ότι υπάρχει μια πολιτική κίνησης αφγανικών πληθυσμών δυτικότερα, που φτάνουν μέχρι την Τουρκία» υποστήριξε ο υπουργός.

– Ο τέταρτος λόγος αύξησης των ροών ειδικά, μετά τον Μάιο-Ιούνιο, είναι η ένταση στις σχέσεις Τουρκίας με Ευρώπης και ΗΠΑ. Ο κ. Κουμουτσάκος ανέφερε ότι από την 15η Ιουλίου 2019 όταν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίζει να υπάρξουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας, λόγω της κατάστασης στην ανατολική Μεσόγειο, αξιωματούχοι της γειτονικής χώρας προχωρούν σε μια σειρά δηλώσεων για άνοιγμα των συνόρων τους και μη συγκράτηση των μεταναστευτικών ροών.