Πέμπτη, 9 Απριλίου 2020
.... ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ...
Πως τοτε δεν τους ζητατε ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΟΥΝ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΑΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗ...
...κι αν δεν το κανουν αμεσως...
...να σηκωθητε επι τοπου να φυγετε...
...δηλωνοντας οτι του λοιπου...
...ΘΑ ΘΕΤΕΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΚΟΠΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΑ, ΒΕΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΕ?..
...κι ας διαλυθει το " Κλουβι με τις Τρ-ΕΕ-λλές";
Και για να ην ξεχναμε τι αιματοβαμμενα καθηκια ειναι οι Προτεσταντες Ολλανδοι, που ζουν συνεχεια με τον τρομο μην σπασουν τα φραγματα , πλημμυρισει η Zwintezee και πνιγουν ...εχοντας το μετατρεψει σε μοχθηρια κατα των αλλων λαων +κομπλεξ κατα των "αφενταδων" τους Γερμανων και μισος για τον Μεσογειακο Νότο...
...να μερικες πληροφοριες για τα Ολλανδικα αποικιοκρατικα εγκληματα ανα τους αιωνες :
Συγγνώμη μετά 60 χρόνια (2013)
ΤΖΑΚΑΡΤΑ. Επίσημη συγγνώμη ζήτησε χθες ο Ολλανδός πρεσβευτής στην Τζακάρτα για τις μαζικές δολοφονίες που διέπραξε ο αποικιακός στρατός κατά τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, πριν από έξι δεκαετίες στην Ινδονησία.
«Εκ μέρους της ολλανδικής κυβέρνησης ζητώ συγγνώμη για τις αγριότητες αυτές. Θέλω επίσης να ζητήσω συγγνώμη από τις χήρες του Μπουλουκούμπα, του Πιράνγκ, του Ποεουάλι Μαντάρ και του Παριπάρι», είπε ο Ολλανδός πρεσβευτής Τιερτ ντε Ζβον, αναφερόμενος στις επαρχίες του Νοτίου Σουλαουέζι, όπου τα ολλανδικά στρατεύματα, κάτω από τη διοίκηση του διαβόητου λοχαγού Ρέιμοντ Βέστερλινγκ, διεξήγαγαν επιχειρήσεις πάταξης του αντάρτικου την περίοδο 1946-47.
Ο πρεσβευτής ανακοίνωσε επίσης την καταβολή χρηματικών αποζημιώσεων σε χήρες θυμάτων των σφαγών σε Σουλαουέζι και Ραουαγκέντε, που είχαν καταθέσει αγωγές στην ολλανδική δικαιοσύνη. Το μικρό χωριό Ραουαγκέντε στη δυτική Ιάβα έγινε σκηνικό σφαγής τον Δεκέμβριο του 1947, με Ολλανδούς στρατιώτες να εκτελούν εν ψυχρώ 430 άνδρες και άρρενα παιδιά.
Δέκα χήρες από το νότιο Σουλαουέζι -που διάγουν σήμερα την ένατη δεκαετία της ζωής τους- δικαιώθηκαν από την ολλανδική δικαιοσύνη, που όρισε ότι η Χάγη οφείλει να τις αποζημιώσει με 20.000 ευρώ την κάθε μία. Εκπρόσωπος της ολλανδικής πρεσβείας ανακοίνωσε, μάλιστα, ότι όσοι άλλοι συγγενείς θυμάτων επιθυμούν να αποζημιωθούν, θα καταθέτουν αιτήσεις απευθείας στην ολλανδική κυβέρνηση, χωρίς να χρειάζεται πλέον η μεσολάβηση των αστικών δικαστηρίων.
Η Ινδονησία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από την Ολλανδία τις 17 Αυγούστου 1947, αν και η κυβέρνηση της Χάγης αρνήθηκε να την αναγνωρίσει. Περισσότεροι από 100.000 Ολλανδοί στρατιώτες εξεστράτευσαν εναντίον των ανταρτών, σε μια προσπάθεια διατήρησης της πλούσιας σε φυσικούς πόρους αποικίας στη σφαίρα επιρροής της Χάγης.
Ινδονήσιοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο πόλεμος για την ανεξαρτησία κόστισε τη ζωή σε 40.000 ανθρώπους, ενώ Ολλανδοί ιστορικοί αμφισβητούν την εκτίμηση αυτή, τοποθετώντας τον αριθμό των θυμάτων στους 1.500. Σε έκθεσή του το 1968, το ολλανδικό κράτος αναγνώριζε ότι τα στρατεύματά του διέπραξαν «βίαιες υπερβολές», υπογραμμίζοντας, ωστόσο, ότι αυτές έγιναν στο πλαίσιο «αστυνομικής επιχείρησης, με αφορμή τρομοκρατικές ενέργειες».
Πίσω από τις σφαγές στην Ιάβα βρίσκεται ο λοχαγός Ρέιμοντ Βέστερλινγκ. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη από Ελληνίδα μητέρα και Ολλανδό πατέρα, ο Βέστερλινγκ εκπαιδεύθηκε σε μεθόδους ανορθόδοξου πολέμου από Βρετανούς κομάντος, αν και δεν αξιοποιήθηκε στα πεδία μαχών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Μέθοδος Βέστερλινγκ»
Το 1946 μετατέθηκε στο Σουλαουέζι, όπου εφάρμοσε τη «Μέθοδο Βέστερλινγκ», αποδίδοντας συνοπτική δικαιοσύνη σε ύποπτους αντάρτες, με εκτελέσεις και βασανισμούς. Η μέθοδός του αποδείχθηκε αποτελεσματική, καθώς το αντάρτικο στο Σουλαουέζι αναγκάσθηκε σε αναδίπλωση στα βουνά της επαρχίας.
Μετά τη διεθνή αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ινδονησίας, ο Βέστερλινγκ οργάνωσε αποτυχημένο πραξικόπημα, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει την απόσχιση της επαρχίας του Πασουντάν και τη διατήρησή της υπό ολλανδική διοίκηση.
Παρότι η τότε ολλανδική κυβέρνηση αρνήθηκε κάθε ανάμειξη στην απόπειρα πραξικοπήματος του Βέστερλινγκ, η Χάγη βοήθησε καθοριστικά στη διαφυγή του από την Ινδονησία, ενώ σύμφωνα με κυβερνητική οδηγία, η ολλανδική δικαιοσύνη απέφυγε να ασκήσει διώξεις εναντίον του για εγκλήματα πολέμου.
ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΛΛΑΝΔΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Η ανακάλυψη ενός ακόμα μεγαλύτερου διαμαντιού, δύο χρόνια αργότερα, το 1869, κίνησε το ενδιαφέρον κάθε τυχοδιώκτη στον κόσμο που αναζητούσε εύκολο τρόπο πλουτισμού. Ολοι συνέκλιναν στη Νότια Αφρική στον «πυρετό των διαμαντιών» και έφτιαξαν τεράστια αδαμαντωρυχεία σε όλη την περιοχή γύρω από το Κίμπερλι.
Ανάμεσά τους και ένα που είναι γνωστό ως H Μεγάλη Τρύπα. Εκτός από τη μεγάλη αύξηση παραγωγής αδαμάντων, ο «πυρετός» μετέβαλλε τη φύση του τομέα της αδαμαντοτεχνίας σε όλο τον κόσμο, κυρίως μετά την αγορά των δύο μεγαλύτερων αδαμαντορυχείων της Νότιας Αφρικής από τον Βρετανό επιχειρηματία Σέσιλ Ροντς.
Το 1988, ο Ροντς δημιούργησε τον οίκο De Beers -(σε συνεργασια με τα κυκλωματα των Ολλανδων Εμπορων διαμαντιων-αυτο αποκρυπτεται στο αρθρο σ.σ.) που πήρε το όνομα των αγροτών στη γη των οποίων βρίσκονταν τα αδαμαντωρυχεία - και γρήγορα αποτέλεσε την κυρίαρχη δύναμη στην παραγωγή και πώληση ακατέργαστων διαμαντιών, θέση που κατέχει έως σήμερα. Τα διαμάντια είναι παντοτινά τραγουδούσε το 1971 η Σίλεϊ Μπάσεϊ στην ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Μποντ. Είκοσι χρόνια αργότερα εκατοντάδες χιλιάδες Αφρικανοί πεθαίνουν στους «πολέμους των διαμαντιών» στη Σιέρα Λεόνε, την Αγκόλα και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
H παγκόσμια κατακραυγή για τους πολέμους των «ματωμένων διαμαντιών» λίγο έλειψε να καταστρέψει τη λάμψη που περιβάλλει τα πανέμορφα πετράδια. Να αμαυρώσει την εικόνα που επί δεκαετίες ο οίκος De Beers με προσοχή δημιούργησε επενδύοντας πολλά εκατομμύρια δολάρια σε πανάκριβες διαφημιστικές εκστρατείες, εξασφαλίζοντας το παγκόσμιο μονοπώλιο πωλήσεων των ακατέργαστων λίθων.
Ο καλύτερος φίλος της γυναίκας, λίγο έλειψε να γίνει ο καλύτερος φίλος κάποιου αντάρτη που κραδαίνει το καλάσνικοφ, εικόνα που σαφώς δεν ταιριάζει στον ρομαντισμό που επιθυμεί ο οίκος De Beers. H αυτοκρατορία -των αδαμάντων, αυτήν τη φορά- αντεπιτέθηκε με το «Πρόγραμμα Κίμπερλι», την απόπειρα να βγουν από την αγορά των διαμαντιών όλα όσα βάφτηκαν με ανθρώπινο αίμα. Για να το επιτύχει αυτό ο οίκος De Beers εκδίδει ειδικά πιστοποιητικά που αποδείκνυαν ότι οι βαρύτιμοι λίθοι προέρχονται από καθ' όλα νόμιμα αδαμαντωρυχεία.
Ομως, όπως γνωρίζουν οι ειδικοί, είναι πρακτικώς ανέφικτη η διαπίστωση της προέλευσης ενός διαμαντιού όσον τουλάχιστον αφορά στο αδαμαντωρυχείο στο όποιο βρέθηκε και καθώς ο τομέας των λαμπερών και απολύτως διάφανων πετρωμάτων είναι μάλλον. ..θολός είναι ασαφές αν το πρόγραμμα πέτυχε.
Ο οίκος De Beers σήμερα αντιμετωπίζει και έναν ακόμα «όλεθρο» δημοσίων σχέσεών του, καθώς οι Βουσμάνοι της Μποτσουάνα, της χώρας με τη μεγαλύτερη παραγωγή διαμαντιών στον κόσμο, υποστηρίζουν ότι απομακρύνθηκαν από τα εδάφη όπου κυνηγήσαν επί αιώνες για να τα εκχωρήσει η κυβέρνηση στον οίκο.
Συμπερασμα: Οι Ολλανδοι αλητες που μας κουνανε το δαχτυλο, εχουν ΠΟΛΥ ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΝΙΞΕΙ ΤΩΡΑ Η ΑΡΓΟΤΕΡΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου